Pałac Kultury i Nauki

Pałac Kultury i Nauki to budynek, który bezsprzecznie kojarzony jest z Warszawą. Łączy zadanie lokalu usługowo-biurowego z tarasem widokowym udostępnianym turystom. Jego architektura łączy style socrealizmu i popularnego w swoim czasie - historyzmu.

Pomysłodawcą budowli był Józef Stalin, a projektantem Lew Rudniew. Budowę zaczęto od wyznaczenia jej wysokości. Do pomocy użyto samolotu z zaczepionym balonem, który stopniowo się wznosił. Strona rosyjska i polska dyskutowała jak wysoko ma się wznieść czubek iglicy. Ostatecznie zgoda zapadła przy 230 metrze (obecnie na 237 metrze). Plac budowy otwarto 2 maja 1952 roku. Pracowało na nim 3,5 tys. rosyjskich i 4 tys. polskich robotników. Zagraniczni pracownicy mieli zapewnione lokale, stołówkę, rozrywkę w postaci kina, szpital, przedszkole i żłobek. Po śmierci J. Stalina ogłoszono konkurs na realizację pomnika ku jego czci. Nie przyniosło to jednak zadowalających rezultatów, a rzeźba nigdy nie powstała. Budowę zakończono 22 lipca 1955 roku.

Ciekawostką jest, że bardzo podobny projekt obiektu został przedstawiony już przed II Wojną Światową o nazwie "Wieża Niepodległości", której autorem był Juliusz Nagórski.

Obecnie budynek ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Dla jednych jest symbolem Warszawy, a dla drugich symbolem radzieckiej dominacji nad Polską. Każdy jest jednak zgodny w przekonaniu, że wygląd Pałacu Kultury i Nauki stał się charakterystyczną cechą dla stolicy Polski.

Zwiedzający mają możliwość podziwiania panoramy miasta z tarasu widokowego na 114 metrze. Kasy czynne są codziennie od godz. 10:00 do godz. 20:00. Dla nocnych marków przewidziano możliwość wjazdu na górę nocą: od maja do września, w każdy piątek i sobotę od godz. 20:00 do godz. 23:30.